Propedeuse

Wikipedia zegt er dit over:

“Sinds de invoering van de tweefasenstructuur (1982) duurt een propedeuse in principe een jaar. De functie van de propedeuse werd oriënterend, selecterend en verwijzend. Met het verzwakken van het onderscheid tussen universitair onderwijs en hoger beroepsonderwijs is de term gangbaar geworden voor het eerste jaar in het gehele hoger onderwijs.”

Zit ik al die tijd naar mijn propedeuse uit te kijken, blijkt tegenwoordig het HBO ook een propedeuse te hebben, dus eigenlijk had ik mijn P al lang! He he.

“Met de invoering van de bachelor-masterstructuur in het Nederlandse hoger onderwijs werd de propedeuse gehandhaafd. Instellingen zijn vrij om de fase al dan niet af te sluiten met een propedeutisch examen.

“Als de student na één jaar alle vakken heeft gehaald (of het benodigde aantal vakken die staan voor een p-punt, in geval van trajecten waar de student meer dan het benodigde aantal vakken aflegt, en dus meer dan het benodigde aantal punten binnen krijgt als die al de vakken met een voldoende zou afleggen), zijn er 60 of meer studiepunten behaald en kan het propedeutisch examen afgelegd worden. Niet alle opleidingen kennen zo’n examen. In dat geval behaalt de student zijn propedeusebul (bijgenaamd “P”) automatisch aan het einde van het eerste jaar (bij het behalen van alle vakken). De student krijgt dan automatisch een positief studieadvies. Als de student de propedeuse niet binnen een bepaalde tijd weet te behalen, krijgt hij soms een negatief studieadvies. Als er sprake is van een bindend negatief studieadvies, moet de student met de opleiding stoppen en kan de student zich ook niet opnieuw inschrijven voor dezelfde opleiding van de betreffende onderwijsinstelling.”

Zo’n examen heb ik niet gehad. Ik heb gewoon al mijn punten gehaald en dat is genoeg.

“Niet alle onderwijstinstellingen kennen de propedeuse. Zo wordt er bijvoorbeeld aan de Universiteit Maastricht en Universiteit Wageningen geen propedeuse uitgereikt, terwijl aan de Universiteit Twente een vrij uitgebreide uitreikingsceremonie is. Er kan ook nog verschil bestaan tussen de faculteiten binnen een universiteit. Zo hanteert men bij de bacheloropleiding Geschiedenis aan de Universiteit Utrecht geen propedeuse. Ook bij university colleges is een propedeuse zeer ongebruikelijk.”

Ik heb echt geen idee of ik nu van de OU nog iets speciaals ga horen? Zou ik een felicitatie krijgen? Of een bewijs van propedeuse? Of zou het gewoon stilletjes voorbij gaan?

De afgelopen 2 jaar klonk het woordje propedeuse mij als muziek in de oren, maar daar zegt Wikipedia dan weer niks over ;).

In een ver verleden deed ik een HBO opleiding logopedist/akoepedist. Toen ik laatst die diploma’s weer terugvond om een vrijstelling voor mijn post-P minor aan te vragen zag ik dat ik dat niet slecht gedaan had. Ik schreef een scriptie over een bepaalde muziektherapie bij mensen met afasie. Ik liep daarvoor stage in een verpleeghuis en ik deed daar praktisch onderzoek naar deze therapie. Daarnaast deed ik uitgebreid literatuuronderzoek naar hersenschade en taalstoornissen.  Luria en vele anderen kwamen voorbij. Ik heb van dat onderzoek genoten en sloot de scriptie uiteindelijk af met twee negens. Grappig dat ik die punten helemaal vergeten was. De praktijk was echter anders dan de studie. In het dagelijks werk als logopedist vond ik veel minder voldoening en dat leidde ertoe dat ik na vier jaar al weer wat anders ging doen. Ons familiebedrijf lokte en zo werk ik al weer 27 jaar met veel plezier als makelaar samen met mijn broer. Die opleiding volgde ik, net als nu, in de avonduren en sloot ik ook af met een prijs voor beste studente. Ik kan goed focussen, zal ik maar zeggen. En al die studie-uren leveren op: je bent gewoon veel beter in je vak als je je stof beheerst. Ik vind het fijn om vol zelfvertrouwen onze klanten te kunnen helpen, ook als het complex wordt.

Toen ik dan ook twee jaar geleden besloot om in aanvulling op mijn werk weer een studie te gaan doen, twijfelde ik niet over of ik maar wat zou aanrommelen of dat ik er het beste uit zou willen halen.

Als je van HBO naar universiteit overstapt is het maar de vraag of dat dan naast zo’n drukke baan wel gaat lukken.

Na twee jaar kan ik concluderen dat ik het nog kan. Mijn hersens zijn 50 plus dus waarschijnlijk niet meer in dezelfde conditie als toen. Bovendien heb ik al weer lang geleden, met een tussenpoos van acht jaar, forse behandelingen met chemo – tegen kanker – ondergaan. Tot de vele bijwerkingen kunnen ook blijvende geheugenstoornissen behoren. Ook daarover maakte ik me wel zorgen voor ik aan de Open Universiteit begon.

Maar nu is mijn P binnen :))))))
Afgelopen week sloot ik het laatste propedeuse-vak af. Ik ben hartstikke blij met de 8 gemiddeld die ik voor mijn propedeuse haalde: 50+ maar nog niet versleten of dement. Mijn tempo vind ik zelf te traag: twee jaar over je propedeuse doen is een lange tijd, maar iedereen zegt dat ik gek ben omdat ik het naast een +40-uur-eigen bedrijf doe dus ga ik daar niet over zeuren.

De champagne smaakte in ieder geval erg goed woensdagavond, de volgende dag beviel dat dan weer iets minder, maar deze mijlpaal hebben we alvast gevierd; wij zijn sowieso erg goed in het vieren van mijlpalen ;)

Mijn nieuwe boeken liggen al naast me. Ik heb besloten maar meteen het vervolg op de ‘boeven’-afdeling aan te gaan pakken en twee grote strafrechtvakken, met dikke boeken, kijken me aan. Ik verwacht dat verdieping bij deze vakken me wat meer zal brengen dan het inleidende vak. Gisterenavond keek ik naar een college-tour-opname met Wim Anker, en ik zag hoe zijn hele geest en lichaam doordrenkt zijn van fanatisme voor zijn vak. Dat is voor mij de enige manier om je werk goed te doen en zo laat ik me inspireren om nu toch ook enthousiast met strafrecht aan de slag te gaan.